Spanje 26/02 - 4/03/2022

Zaterdag 26 februari was de zon eindelijk weer van de partij en konden we ‘s namiddag supporteren voor het dagelijks partijtje petanque.

Zondag 27 februari moesten de benen eindelijk nog eens gestrekt.  We vertrokken op het weggetje achter de camperplaats, liepen tussen oude vervallen en verlaten huisjes.  We veronderstellen dat het ooit vakantiehuisjes waren.  De weg werd een paadje en we verdwenen in een dichte begroeiing. Gelukkig ging het weer over in een weg met langs beide zijden leuke vakantievilla’s. We liepen rechtdoor in plaats van af te slaan naar de grote straat. We werden gestopt door een roestige ketting met een verbodsbord. Wat nu. Een Golden Retriever en een Keffertje brachten  de oplossing. De kleinste blafte de longen uit zijn lijf en de grote sprong tegen mij op . Ik stond een paar seconden oog in oog met het enorme dier. Gelukkig kwamen de baasjes meteen kijken . De honden maakten braaf rechtsomkeer. De dame zei dat we over de ketting moesten springen om op het strand te geraken. We wandelden een stuk langs de Middellandse zee en geraakten via de duinen terug op de straat. Onderweg konden we het toch niet laten om een paar mandarijntjes te plukken in een verwilderde boomgaard. We krijgen ons lesje niet geleerd. Ofwel zijn ze onrijp en zuur of zitten ze vol met duizenden pitten. 

Maandag 28 februari ging het weer naar de Lidl in Cullera.   De zon scheen heerlijk toen ik tussen de rijstvelden fietste. Rijstvelden ! Geen rijst gezien. Het was dat ik wist dat daar rijstvelden waren anders had ik de link zelfs niet gelegd. Nu waren er alleen uitgedroogde vlakten te zien. 

Dinsdag 1 maart reden we onder begeleiding van Rita, Bert, Eddy, Karine, Sonia en Karel naar een Chinees restaurant in Xeraco.  Lekker gegeten en gedronken.  
 

Woensdag 2 maart fietsten we eerst naar het station in Taverness de la Valldigna. Tickets gekocht aan 9,20 € per stuk, Ida y vuelta. We stonden nog maar net op het perron of de trein naar Valencia kwam er al aan.  De rit duurde 45 minuten.  We wandelden zonder problemen door de oude binnenstad. Daar waren ze alles aan het klaar zetten voor de fallasfeesten.  
‘s Middags gingen we op zoek naar een wat afgelegen  restaurantje . We kwamen terecht bij Bar en Kitchen waar ze een dagschotel serveerden.  Die leek ons wel wat maar we vroegen toch eerst maar de menukaart om te bekijken wat er nog mogelijk was.  Alleen maar tapas. Het werd dus de  Curry met kip en rijst. Een schot in de roos. Onwijs lekker en dat voor 12,00 €.  Om af te sluiten dronken we nog een cappuccino van 2,00 €.

We trokken naar de overdekte markt voor enkele inkopen.  We scoorden een biefstuk, een grote paprika en 3 dozen Turron.

Moe wandelden we terug richting station. Onderweg werden we opgeschikt door een helicopter en luide knallen. Omdat die helicopter ter plekke bleef hangen en we overal politiewagens met zwaailichten zagen, doken we een zijstraat in .  Niemand was in paniek . Alleen ik was er niet echt gerust in.  Op het plein , waar het lawaai vandaan kwam, zag je geen hand meer voor de ogen door de rook.  Net buiten het centrum zaten we plots in een massa volk. Dat voelde helemaal niet prettig. We gingen zo vlug mogelijk naar het station.  Onze trein had vertraging . De wachtrij op het perron groeide alsmaar aan. Wijselijk besloten we om de volgende trein te pakken.  Zo hoefden we ook niet recht te staan.

Donderdag, 3 maart konden we buiten ontbijten . Er was eens geen wind maar wel een stralende zon. 
‘s Namiddags buurman Guus een voetmassage gegeven.  Die had gezien dat ik Walter onder handen genomen had en stelde zich daar een hoop vragen bij.  Hij had alleen maar bedenkingen . 
 

Vrijdag 4 maart inkopen gedaan in de Spar.  Voor de rest een rustdag en genieten van het mooie weer .